هیپوکلرمی ( کاهش کلر ) در از دست دادن کلیوی نمک به همراه هیپوناترمی (کاهش سدیم ) ، و در مواردی مانند مسمومیت برومیدی ، SIADH(ترشح هورمون ضد ادراری ) ، افزایش مایع خارج سلولی ، اسیدوز متابولیک ، ترشح مداوم مایع شکمی و استفراغ مداوم مشاهده می گردد .هیپوکلرمی در دهیدراتاسیون ، RTA (اسیدوز کلیوی ) ، نقص های کلیوی و اسیدوز متابولیک ، دیابت نوع 1 و مصرف بالای نمک مشاهده می گردد .
محدوده اندازه گیری : با این روش محدوده 130-10 mEq/L در پلاسما و سرم 250-10 mEq/L در ادرار خطی و قابل اندازه گیری می باشد .
|